Najaarsevenement op 26 oktober 2014

Inmiddels bijna traditiegetrouw had een grote groep Mascotteleden de avond tevoren haar intrek genomen in een hotel in de buurt van de Orchideeën Hoeve. Hotel Van der Valk te Emmeloord bood een speciaal Mascotte-arrangement tegen een aantrekkelijke prijs.

Na een gezellige borrel in de lounge, waar de kring steeds groter gemaakt werd om maar vooral gezellig bij elkaar te kunnen zitten, werd het diner in de eetzaal geserveerd. Niet iedereen zijn smaak maar gezien de prijs/kwaliteit verhouding prima te doen.

Het zonnetje dat ons door de weersvoorspellers was beloofd liet het afweten, maar gelukkig begon de dag in elk geval droog wat op zich al heel bijzonder was gezien de verregende afgelopen week.

De Orchideeën Hoeve ligt op een steenworp afstand (8 km) van Emmeloord, de zondag begon dus met een kort ritje. Er was een grote opkomst, hoewel niet iedereen gelijk arriveerde. Sommige leden gaven er de voorkeur aan om uitgebreid te ontbijten en rustig koffie te drinken en het orchideeënavontuur te laten voor wat het was. Tezamen met hen die linea recta vanaf huis kwamen, arriveerden zij vrijwel gelijk bij de kwekerij om aan te sluiten voor de rit naar Giethoorn.

Onze voorzitter hield een korte speech…

De Orchideeën Hoeve kende een prachtige tuin, hetgeen mooie plaatjes opleverde…

De rit voerde dwars door de Noordoostpolder (de NOP leerden wij vroeger op school) via pittoreske plaatsjes zoals Blokzijl (langs het sterrenrestaurant Kaatje bij de Sluis) en het antieke stoomgemaal A-F Stroïnk naar Giethoorn waar de partyboot al op ons wachtte.

Het weer was nog steeds niet zoals verwacht maar het boven- en onderdek van het schip waren gelukkig overdekt.

Ter verwelkoming werd een glaasje Prosecco geserveerd wat onmiddellijk herinneringen opriep aan de vaartocht over de Wolfgangsee tijdens onze reis naar Oostenrijk in 2013.

Toen iedereen aan boord was (althans dat werd gedacht), werden de trossen los gegooid voor een drie uur durende tocht. Kort na vertrek bleek echter dat er nog leden gemist werden, waarop de kapitein de boot afmeerde langs een weiland en de verloren schapen en een hond binnengehaald konden worden.

De “drenkelingen” hadden vlakbij het vertrekpunt autopech dus hen kon niets verweten worden.

Het buffet was inmiddels klaargezet en de overvloed aan spijzen bood werkelijk voor ieder wat wils.

Een High Tea stond in de uitnodiging maar het was meer, heel veel meer.

Er was een muzikale omlijsting aan boord, er was zelfs ruimte voor creatieve inbreng van Mascotteleden. Zo zong Elly van Wingerden samen met Manon van der Walle een prachtige song (Proud Mary) en zagen we later zelfs Wietze Bakker saxofoon spelen. Onnodig te vermelden dat de stemming weer (en zoals gebruikelijk) optimaal was.

De drie uur varen (veel leden dachten, pfff, drie uur varen, dat wordt eentonig) vlogen om en voordat men het wist meerde het schip al weer af en was de dag ten einde, jammer.